Jan en Rika zien al 38 jaar groen

''Ik heb gewoon iets met groen. Als ik in een winkel kom, dan ga ik gelijk kijken of ze iets groens hebben.''

Ik sta voor de woning van Jan en Rika aan de Boraxstraat. Boven de voordeur pronkt het bordje ‘Green House’. Vandaag mag ik komen buurten in het volledig groen ingerichte huis, waar het echtpaar al 38 jaar woont. Jan opent vrolijk de voordeur en ik zie direct dat er niets aan gelogen is: het volledige interieur is groen. Van de trap tot aan de accessoires.

Ik vind het reuzegezellig om bij Jan, Rika en hun hondje Tom te komen buurten. Tijdens het gesprek neemt Jan de hond regelmatig op schoot en deelt hem kusjes uit. Ik moet lachen als Rika aangeeft dat in tegenstelling tot de inrichting, ‘Tom niet groen is’. Ik kijk mijn ogen uit in het huis. Er is zoveel groen te zien. Zo bijzonder als ik het vind, vindt Jan het niet. ‘’Ik vind er niets bijzonders aan. Ik vind het gewoon mooi en daar gaat het om. Vooral appelgroen vind ik mooi.’’

Liefde voor groen
Hoe de liefde voor groen ontstaan is weet Jan niet. ‘’Ik heb er weleens over nagedacht, maar ik weet niet hoe dat gekomen is.’’ Als ik vraag of het altijd al groen geweest is, zegt Jan: ‘’Nee, nooit.’’ Rika reageert twijfelachtig: ‘’Nou, als je onze trouwfoto’s ziet… we zijn wel getrouwd in groen.’’

Mooie kleur
Ondanks dat het waarom onbekend blijft, is het een feit dat het huis van Jan en Rika groen ingericht is. En zelfs al een hele lange tijd. ‘’Ja, och, jaren. Al jááaren. Ik ben met één groen dingetje begonnen. En toen dacht ik: daar wil ik meer van hebben. Ik vind het een mooie kleur. En het mooiste van allemaal: mijn moeder heet van de achternaam ook nog groen. Ik grap: ‘’Misschien is daar de liefde voor groen wel ontstaan.’’ Jan lacht en zegt: ‘’Ik weet het niet.’’

Garderobe
De liefde voor groen zit diep bij het echtpaar. ‘’En dat blijft ook. Ik heb gewoon iets met groen. Als ik in een winkel kom, dan ga ik gelijk kijken of ze iets groens hebben’’, zegt Jan. Tegen mijn verwachting in geeft hij aan dat zijn garderobe niet groen is. ‘’Ik heb wel een groene jas, maar die draag ik bijna nooit.’’

Delfts blauw
Tussen alle groene spullen spot ik ook wat grijstinten. Zoals de bank en eetkamerstoelen. ‘’We hebben deze bank en stoelen begin januari gekocht. Ik heb zo’n beetje alles nieuw aangeschaft, ook een antracieten eettafel. We hebben momenteel al veel minder groen, laatst zijn er drie verhuiswagens met groen weggegaan’’, vertelt Rika. Wanneer ik vraag of ze nu misschien langzamerhand overgaan op antraciet, geeft Jan aan dat hij dat niet weet. Rika vult aan dat de woning voorheen blauw was ingericht. ‘’Alles stond hier vroeger vol met Delfts blauw. Langzamerhand heeft Jan al mijn blauw de deur uitgewerkt. Ik heb nog wel wat, maar dat heb ik verstopt.’’

Laatste aanwinst
Als ik vraag wat de laatste groene aanwinst was, zegt Rika: ‘’De vloerkleden.’’ Jan roept: ‘’Ja, maar dat stoeltje ook.’’ Rika geeft aan dat deze niet groen is, maar grijs. ‘’Jawel!’’, roept Jan. ‘’Dat groene stoeltje is groen! Als dat grijs is, dan ben ik kleurenblind. Die is groen hoor, een klein beetje groen.’’

De toekomst
Het huis van Jan en Rika is onderdeel van het sloop- en nieuwbouwproject. Of hun nieuwe woning weer helemaal groen wordt, is nog onduidelijk volgens Jan. ‘’Misschien wordt het wel helemaal lichtgroen, dat weet ik niet.’’ Rika zegt: ‘’Ja, of grijs.’’ Jan weet nog niet wat voor kleur het gaat worden. ‘’Dat moet je allemaal maar afwachten’’, zegt hij.

Na het gesprek loop ik nog even met Jan en Rika door het huis. Ze laten van alles zien, waaronder foto’s van hun dochter en kleindochter. Maar ook oude foto’s van Jan in zijn tijd als wielrenner. Hij was vroeger erg fanatiek en is weleens naar Polen gefietst. Als ik wegga laat Jan me uit. Terwijl ik buiten nog wat foto’s maak, plukt hij wat onkruid weg. ‘’Rika!’’, roept hij. ‘’Kun je de snoeischaar brengen?!.’’ Terwijl ik ze uitzwaai snoeien ze wat bloemen van de struik in de voortuin. Hoewel ze niet groen van kleur zijn, zijn ze wel bijzonder mooi. Net zo mooi als hun Green House.